Θεραπείες γυναικολογικού καρκίνου​

Η θεραπεία για τον γυναικολογικό καρκίνο εξαρτάται από διάφορους παράγοντες συμπεριλαμβανομένου του τύπου, του σταδίου, της θέσης και της γενικής κατάστασης της υγείας της ασθενούς. Σε πολλές περιπτώσεις μία μόνο θεραπευτική προσέγγιση αρκεί για να αντιμετωπιστεί ενώ σε άλλες ο συνδυασμός χειρουργικής επέμβασης, ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας προσφέρει το βέλτιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Χειρουργική επέμβαση

Η Χειρουργική επέμβαση αποτελεί μία αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση στην αντιμετώπιση πολλών γυναικολογικών όγκων.
Για όγκους της μήτρας και του τραχήλου συνήθως πραγματοποιείται υστερεκτομή με ταυτόχρονη αφαίρεση των λεμφαδένων της περιοχής.
Για λιγότερο συχνούς όγκους, όπως εκείνοι του αιδοίου, η χειρουργική προσέγγιση περιλαμβάνει αφαίρεση μέρους ή ολόκληρου του αιδοίου και δειγματοληπτικά των λεμφαδένων.
Ακτινοθεραπεία και χειρουργική προσέγγιση μπορούν να συνδυαστούν για τη μείωση της πιθανότητας υποτροπής. Όμως το θεραπευτικό αποτέλεσμα εξαρτάται κυρίως από το στάδιο της νόσου.

Χημειοθεραπεία

Έχει αποδειχθεί ότι με την χημειοθεραπεία βελτιώνεται η αποτελεσματικότητα της θεραπείας για πολλούς τύπους γυναικολογικού καρκίνου. Ανάλογα τον τύπο και το στάδιο της νόσου μπορεί να εφαρμοστεί ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με την ακτινοθεραπεία.

Ακτινοθεραπεία

Δύο τεχνικές ακτινοθεραπείας μπορούν να εφαρμοστούν για τη θεραπεία γυναικολογικών νεοπλασιών. Η εξωτερική ακτινοθεραπεία και η βραχυθεραπεία.
Με την τεχνική της εξωτερικής ακτινοθεραπείας δέσμες ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας κατευθύνονται ελεγχόμενα και εστιασμένα προς την περιοχή που εντοπίζεται η νόσος. Η εξωτερική ακτινοθεραπεία χορηγείται σε καθημερινή βάση εκτός Σαββάτου και Κυριακής και ολοκληρώνεται σε 6 εβδομάδες. Η ακτινοβολία είναι ανώδυνη και κάθε θεραπεία εξαιρετικά σύντομη.
Με την εφαρμογή της βραχυθεραπείας μία ραδιενεργός πηγή (συνήθως Ιρίδιο -192) τοποθετείται προσωρινά στον κόλπο, τη μήτρα ή/και τους περιβάλλοντες ιστούς με τη βοήθεια κατάλληλων εφαρμογέων (λεπτοί πλαστικοί καθετήρες). Ακτινοβολία εκπέμπεται τοπικά στη περιοχή της νόσου καθόλη τη διάρκεια που η ραδιενεργός πηγή παραμένει στο σώμα της ασθενούς.
Η βραχυθεραπεία μπορεί εφαρμοστεί ως μονοθεραπεία ή και σε συνδυασμό με την εξωτερική ακτινοθεραπεία.
Η Βραχυθεραπεία υψηλού ρυθμού δόσης (HDR) χρησιμοποιεί πηγές υψηλής ενεργότητας (Ir-192) επιτρέποντας τη χορήγηση της δόσης σε σύντομο χρονικό διάστημα (της τάξης των μερικών λεπτών της ώρας) με το βέλτιστο δυνατό τρόπο.
Συνολικά μπορεί να εφαρμοστεί έως έξι φορές, με μία ή δύο εφαρμογές την εβδομάδα.

Προσωπική φροντίδα κατά τη διάρκεια της ακτινοθεραπείας

Είναι σημαντικό να φροντίζετε τον εαυτό σας κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Μία ισορροπημένη διατροφή, επαρκής ενυδάτωση, ήπια σωματική δραστηριότητα αποτελούν ορισμένες βασικές συμβουλές για να σας βοηθήσουν να ανταπεξέλθετε σε αυτή.

Γενικά:

• Ακολουθήστε τις συμβουλές του θεράποντα ιατρού σας.
• Ενημερώστε τον για οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή ακολουθείτε.
• Κατά τη διάρκεια καθώς και μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας θα πρέπει να φροντίζετε το δέρμα σας στην περιοχή του σώματος που υποβάλλεται σε θεραπεία. Καθαρίζετε την περιοχή με χλιαρό νερό και ήπιο σαπούνι.
• Χρήση λιπαντικών υγρών για την περιοχή του κόλπου – Διατήρηση σεξουαλικής επαφής.

Πιθανές παρενέργειες της ακτινοθεραπείας

Οι παρενέργειες της ακτινοθεραπείας διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Δεν είναι απαραίτητο να εμφανιστούν όλες και συνήθως υποχωρούν μετά το πέρας της θεραπείας.

Συχνότερα παρατηρούνται:

• Αίσθημα κόπωσης το οποίο μπορεί να υποχωρήσει λίγες εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας.
• Ερυθρότητα στο δέρμα μπορεί να παρατηρηθεί με την εξωτερική ακτινοθεραπεία.
• Αλλαγές στην κινητικότητα του εντέρου είναι συχνές. Σε πολλές περιπτώσεις παρατηρείται ναυτία ή συμπτώματα μετεωρισμού.
• Συχνουρία παρατηρείται κυρίως μετά από βραχυθεραπεία.
• Διαταραχές γονιμότητας μπορεί να παρατηρηθούν σε περιπτώσεις ακτινοβόλησης της πυέλου. Θα πρέπει να ενημερωθείτε σχετικά με τρόπους φύλαξης ωαρίων.
• Ατροφία, στένωση, ξηρότητα κόλπου. Προς αποφυγή των συμπτωμάτων κρίνεται σκόπιμη η διατήρηση των σεξουαλικών επαφών.

Θεραπείες γυναικολογικού καρκίνου ​

Η θεραπεία για τον γυναικολογικό καρκίνο εξαρτάται από διάφορους παράγοντες συμπεριλαμβανομένου του τύπου, του σταδίου, της θέσης και της γενικής κατάστασης της υγείας της ασθενούς. Σε πολλές περιπτώσεις μία μόνο θεραπευτική προσέγγιση αρκεί για να αντιμετωπιστεί ενώ σε άλλες ο συνδυασμός χειρουργικής επέμβασης, ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας προσφέρει το βέλτιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Χειρουργική επέμβαση

Η Χειρουργική επέμβαση αποτελεί μία αποτελεσματική θεραπευτική προσέγγιση στην αντιμετώπιση πολλών γυναικολογικών όγκων.
Για όγκους της μήτρας και του τραχήλου συνήθως πραγματοποιείται υστερεκτομή με ταυτόχρονη αφαίρεση των λεμφαδένων της περιοχής.
Για λιγότερο συχνούς όγκους, όπως εκείνοι του αιδοίου, η χειρουργική προσέγγιση περιλαμβάνει αφαίρεση μέρους ή ολόκληρου του αιδοίου και δειγματοληπτικά των λεμφαδένων.
Ακτινοθεραπεία και χειρουργική προσέγγιση μπορούν να συνδυαστούν για τη μείωση της πιθανότητας υποτροπής. Όμως το θεραπευτικό αποτέλεσμα εξαρτάται κυρίως από το στάδιο της νόσου.

Χημειοθεραπεία

Έχει αποδειχθεί ότι με την χημειοθεραπεία βελτιώνεται η αποτελεσματικότητα της θεραπείας για πολλούς τύπους γυναικολογικού καρκίνου. Ανάλογα τον τύπο και το στάδιο της νόσου μπορεί να εφαρμοστεί ως μονοθεραπεία ή σε συνδυασμό με την ακτινοθεραπεία.

Ακτινοθεραπεία

Δύο τεχνικές ακτινοθεραπείας μπορούν να εφαρμοστούν για τη θεραπεία γυναικολογικών νεοπλασιών. Η εξωτερική ακτινοθεραπεία και η βραχυθεραπεία.
Με την τεχνική της εξωτερικής ακτινοθεραπείας δέσμες ακτινοβολίας υψηλής ενέργειας κατευθύνονται ελεγχόμενα και εστιασμένα προς την περιοχή που εντοπίζεται η νόσος. Η εξωτερική ακτινοθεραπεία χορηγείται σε καθημερινή βάση εκτός Σαββάτου και Κυριακής και ολοκληρώνεται σε 6 εβδομάδες. Η ακτινοβολία είναι ανώδυνη και κάθε θεραπεία εξαιρετικά σύντομη.
Με την εφαρμογή της βραχυθεραπείας μία ραδιενεργός πηγή (συνήθως Ιρίδιο -192) τοποθετείται προσωρινά στον κόλπο, τη μήτρα ή/και τους περιβάλλοντες ιστούς με τη βοήθεια κατάλληλων εφαρμογέων (λεπτοί πλαστικοί καθετήρες). Ακτινοβολία εκπέμπεται τοπικά στη περιοχή της νόσου καθόλη τη διάρκεια που η ραδιενεργός πηγή παραμένει στο σώμα της ασθενούς.
Η βραχυθεραπεία μπορεί εφαρμοστεί ως μονοθεραπεία ή και σε συνδυασμό με την εξωτερική ακτινοθεραπεία.
Η Βραχυθεραπεία υψηλού ρυθμού δόσης (HDR) χρησιμοποιεί πηγές υψηλής ενεργότητας (Ir-192) επιτρέποντας τη χορήγηση της δόσης σε σύντομο χρονικό διάστημα (της τάξης των μερικών λεπτών της ώρας) με το βέλτιστο δυνατό τρόπο.
Συνολικά μπορεί να εφαρμοστεί έως έξι φορές, με μία ή δύο εφαρμογές την εβδομάδα.

Προσωπική φροντίδα κατά τη διάρκεια της ακτινοθεραπείας

Είναι σημαντικό να φροντίζετε τον εαυτό σας κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Μία ισορροπημένη διατροφή, επαρκής ενυδάτωση, ήπια σωματική δραστηριότητα αποτελούν ορισμένες βασικές συμβουλές για να σας βοηθήσουν να ανταπεξέλθετε σε αυτή.

Γενικά:

• Ακολουθήστε τις συμβουλές του θεράποντα ιατρού σας.
• Ενημερώστε τον για οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή ακολουθείτε.
• Κατά τη διάρκεια καθώς και μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας θα πρέπει να φροντίζετε το δέρμα σας στην περιοχή του σώματος που υποβάλλεται σε θεραπεία. Καθαρίζετε την περιοχή με χλιαρό νερό και ήπιο σαπούνι.
• Χρήση λιπαντικών υγρών για την περιοχή του κόλπου – Διατήρηση σεξουαλικής επαφής.

Πιθανές παρενέργειες της ακτινοθεραπείας

Οι παρενέργειες της ακτινοθεραπείας διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Δεν είναι απαραίτητο να εμφανιστούν όλες και συνήθως υποχωρούν μετά το πέρας της θεραπείας.

Συχνότερα παρατηρούνται:

• Αίσθημα κόπωσης το οποίο μπορεί να υποχωρήσει λίγες εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας.
• Ερυθρότητα στο δέρμα μπορεί να παρατηρηθεί με την εξωτερική ακτινοθεραπεία.
• Αλλαγές στην κινητικότητα του εντέρου είναι συχνές. Σε πολλές περιπτώσεις παρατηρείται ναυτία ή συμπτώματα μετεωρισμού.
• Συχνουρία παρατηρείται κυρίως μετά από βραχυθεραπεία.
• Διαταραχές γονιμότητας μπορεί να παρατηρηθούν σε περιπτώσεις ακτινοβόλησης της πυέλου. Θα πρέπει να ενημερωθείτε σχετικά με τρόπους φύλαξης ωαρίων.
• Ατροφία, στένωση, ξηρότητα κόλπου. Προς αποφυγή των συμπτωμάτων κρίνεται σκόπιμη η διατήρηση των σεξουαλικών επαφών.